.okaun. .junpen. no'u la .telesan. / OKAŬ Ĵunpe aŭ Telesa / OKAU Junpe eller Telesa / 大川純平 テレサ

Citaĵo el ""Kolereco" turniĝanta kaj riverego de emocio" de Yuko TANAKA.

Mi sentis kvazaŭ la koro haltus ekstren, nur ĉar la kofro estas falonta, kaj mi larmis, ĉar la infano ne vundiĝis. Tio probable estas tute ordinara sperto. Sed se la kofro estus tiel granda kiel konstraĵo, kaj la posedanto de ĝi ekdetruus eĉ genojn, oni pretendus, ke oni ne rimarkas. Oni kritikas pri etaj eraroj, sed ne atentas malbonegon.

"Ĝusteco" kiu ne simpatigas

Sed kio estas malbonego en la moderna socio? Ĉu Tepco (The Tokyo Electric Power Company, Incorporated= elektroenergiofirmao de Tokio) estas malbonego? Ĉu burokratoj estas malbonego? Ĉu atomcentraloj estas malbonego? Mi demandas tiel, ĉar lastatempe mi ege pensis, kiam mi legis raporton de studento.

Jen skribaĵo tie: "Oni ekvidas en studado pri socio, speciale pri kritiko de potenco, rezultojn de homa deziro kaj malzorgeco, pli prave ol malbonan volon de potenculoj. Oni ekvidas erarecon de potenco, pli prave ol fortecon kaj absolutecon de ĝi. Daŭre li skribas: "Estas vane konsideri potencon malbona, kaj malamiki". Ĉar bono kaj malbono fariĝas relativa. Li analizas, ke aferoj de atomcentraloj estas potenca rilato, kaj ni mem estas parto de la potenco. El ĉi tia vidpunkto la 99%-anoj, kiuj okupas Wall Street, estas 1%-anoj, kiuj estas riĉuloj, en la tuta mondo. Do neniu nomiĝas "malamiko", kaj demonstracio estas neefika. Li diras, ke per "ne kampomodelo", sed per ŝanĝi memon aŭ ŝanĝi rilaton oni malkonstruas la potencan rilaton, kaj rekonstruas ĝin. Unuvorte, estas vane batali. Tio estis konkludo de la raporto.

Bonega raporto. Logike ankaŭ ĝuste. Sed io strangas. Mi diras "strangas", sed ne volas diri "eraras". Ĝustas, probable. Mi ankaŭ ne volas diri, ke tio estas stranga kompare kun kazoj de aliaj homoj. Tiu ĉi pensmaniero nun ordinaras, kaj tute ne malordinaras, sed plimultas.

Do kio strangas? Unuvorte, ke mankas emocio. La verko tute ne simpatigas. Li skribas nur kialon por ne batali, kaj mankas spuro de emocio, kiu ekfluis, ekzemple kolero el la mezo de la korpo aŭ kompatado en senti rompiĝemecon de infanoj.

(...)

Homoj havis multege da emocioj, mi kredis. Sed eble troviĝas homoj, kiuj vivas kun "scio sen korpo" (laŭ UCHIYAMA [TAKASHI　UCHIYAMA]). Eble "erareco de potenco" (laŭ la studento) tute ne estas homa erareco, sed malplena erareco. Se la kaŭzo de la erareco ne estas tio, ke oni ne pensas, sed estas tio, ke oni ne sentas ... Kia terura erareco. Certe tio ja estas nenio alia ol malbonego.

("Studo de la redaktokomitataroj pri la situacio post la 11a de marto]" en la semajna gazeto SYÛKAN KIN'YÔBI. en la 23a de decembro 2011. Paĝoj 22-23.)